Kerstvakantie 2016 dag 7

Vrijdag 30 december 2016
Aan alles komt een eind, dus ook aan ons uitje in Boedapest. Om kwart voor 10 zouden we opgehaald worden door ons busje, maar door de mist-ellende op Schiphol werd onze vlucht 1 uur en driekwartier vertraagd. Het busje derhalve 2 uur later besteld, zodat we nog rustiger aan konden doen. Als het dan bijna voorbij is ga je automatisch terugblikken. Boedapest is natuurlijk een megagrote stad met 1,7 miljoen inwoners en dan is de kans op het tegenkomen van aparte typetjes zeer denkbaar. Rondom de metrostations kom je de nodige zwervers wel tegen. Over het algemeen ongure types, vies gekleed, touw op de kop en soms zeulend met tassen vol plastic flesjes.  De metro zelf kunnen ze vanwege de controle niet in, maar in de trams is het dan wat makkelijker om zwart te rijden. Stinken als een mud en voortdurend op de kop krabben. Brrr! Naast dat flessen ophalen waren er toch ook wel andere manieren waarmee ze wat centjes probeerden te verdienen. Bij drukke oversteekplaatsen je laten verkleumen als hansworst met reclameborden aan de voor- en achterkant. Beter iets dan niets. We zijn ook een paar keer een gozer tegengekomen, die een veel makkelijkere manier had gevonden om aan geld te komen. Hij pielde wat om bij een ticketapparaat, schopte er een paar keer tegenaan, nog een beetje peuteren en hoppa weer een paar forinten rijker. Iedereen stond erbij, keek er naar, maar daar was geen politie bij. In de tussentijd, dat we moesten wachten op het busje hebben we nog wel even Geocache gedaan, een Hongaarse stond nog niet op ons lijstje. Was in de buurt, dus we konden er lopend naartoe. Was een makkie, dus afgehandeld en maar weer terug naar ons pension. De kamer waren we inmiddels al wel uit, zodat ze deze schoon konden maken. De leefruimte met bankstel en eettafel was comfortabel genoeg om te wachten. De taal is me daar wel een dingetje trouwens, eigenlijk snapten we er geen ene snars van. Sommige woorden kom je uiteraard tig keer tegen en herkenden we dus als zodanig, maar als ze dan werden uitgesproken tja………. Grappige woorden die je dan tegenkomt zijn Lipoti Pégség, maar dat schijnt dan weer helemaal niets te betekenen, gewoon een naam van een bakkerszaak. Of Rendorseg, door mij vertaald een rendierzak, maar als je ze opbelt krijg je de politie aan de lijn. Bij heel veel woorden waar een s in zit hebben ze voor het gemak wel een z aan toegevoegd. Bijvoorbeeld muszic is muziek. Of onze taal zo makkelijk is………. Het busje was mooi op tijd en een half uurtje later waren we op Liszt Ferenc Airport zo’n 16 kilometer van het centrum. Als je deze luchthaven dan vergelijkt met Schiphol dan is het eigenlijk ongelooflijk wat wij daar hebben liggen in ons kikkerlandje. Hier had je een paar incheckbalies, amper een rij bij de douane en je vliegtuig stond bij A of bij B. Beneden waren de winkeltjes en boven zo’n beetje over de hele lengte de Food Court. Diverse soorten voedsel te koop en genoeg plek om het te nuttigen. Het poppetjes kijken gaat op zo’n drukke plek natuurlijk ook gewoon verder en er kwam me toch een dame naast ons zitten. Zat wel een leuke kop op en ze had een zwart strak pakje aan van de schouders tot aan de enkels. Maar ja zoals bij vele dames had ook zij op de verkeerde plekken de verkeerde proporties. Geeft op zich niet, maar ze liep wel voor joker. Die proporties gelden ook voor ons, maar wij proberen dat te verbloemen. 14.30 uur vliegen en 4,5 uur later reden we Drachten al weer in. Die 1350 kilometer stelt ook eigenlijk geen ruk voor. Tot de volgende vakantie!!