Dag 17+18: Rukavac (eiland Vis) & Seliste Dreznicko (Plitvicemeren), Kroatië

Dag 17 en 18 (11 en 12 augustus)

Na een warme nacht en vroeg op, heerlijk ontbeten op ons balkon. Terwijl het dorpje begon te ontwaken en de groenteboer galmde dat hij er ook was, plan de campagne gemaakt voor het verloop van de dag. Eiland verkennen, maar uiteraard ook op zoek naar onze speciale vogel, de Eleonora’s valk. Deze vogel broed in Griekenland, maar ook hier op Vis. Voor zover het daar mogelijk is, de binnenlanden maar in dan. Marja had op internet een waarneming gevonden uit 2014, dus wij een stukje het pad in. Off road uiteraard en het pad werd ook steeds onbegaanbaarder. We rijden dan wel in een leuke pittige auto, maar een terreinwagen is het niet. Toen er ook nog kuilen bij kwamen zijn we maar gekeerd. Wat normaal gesproken het eindpunt van dit tochtje zou zijn, hebben wij nu als beginpunt gebruikt. Waarschijnlijk hebben wij iets met vuilnisbelten, want ook nu reden we weer dwars door eentje heen. Snap ook wel, dat ze op dit eiland ook ergens met die troep naartoe moeten, maar het zag er heel ranzig uit en paste ook totaal niet bij rooskleurige beeld wat we hebben van het eiland. Gaat ook om de manier hoe ze het dumpen. Wordt er gewoon neergepleurd, waait alle kanten op (allemaal plastic zakken in de bomen) en ook helemaal niks er omheen. Desalniettemin, vlak nadat wij er doorheen waren gereden moest ik ineens vol in de ankers. Vogel gespot, en niet zomaar eentje, dè valk. Marc stuiterde uit de auto, sloop de weg verder af en nestelde zich een stukje verderop in de bosjes. Dat daar eventueel vreemde insecten, spinnen en andere kruipers hadden kunnen zitten deerde hem niet, alles voor de foto. Het was zijn Lucky Day, prachtige foto’s van deze zeldzame mooie rover. Hoefden we daar in ieder geval niet langer om te zoeken, yeah! Eigenlijk was het daar ook veel te warm voor, maar ja waarvoor niet? Kroatië schijnt gebukt te gaan onder een hittegolf, ja en wij dus ook. Als je ergens over nadenkt, dan lopen de druppels je bilnaad al in. Toch nog maar even wat fotootjes gemaakt in de haven van Vis. Het dorp zelf bestaat uit twee delen te weten Luka (betekent haven) en voor het andere deel moest je een eind lopen en dat snap ik dan ook wel, want het heet Kut. Zijn we niet geweest overigens. Wel in de supermarkt, we hadden ook nog een tas vol met lege flessen. Wij naar de buurtsuper, maar daar bleken ze geen lege flessen in te nemen. Dan maar weer naar Supermarkt Tommy, waarschijnlijk het enige inleverpunt, maar zeker de opslagplaats van al dat spul. De vorige keer stonden daar gasten met weet ik hoeveel tassen voor het apparaat (hier dus wel) en nu stond er dus niemand, alleen het apparaat had een rustdag. We hebben ze veel succes gewenst met de flessen, ze daar neergezet en onze boodschappen opgehaald. Grote flessen, kleine flessen, blikjes hebben daar allemaal hetzelfde statiegeld 0,50 HRK ongeveer 7 cent. In de grote steden hebben we toch menigeen gezien, die de afvalbakken bij langs gingen. Meer dan afkoelen in de haven hebben we deze dag niet meer gedaan, geen puf voor in dit slopende weer. Niet best, maar binnen bij de airco was het nog het lekkerste. Slapen is zondagnacht helemaal een drama geweest met een temperatuur van 27 graden. Zweten, zweten en nog eens zweten verschrikkelijk. Dit is maandag alleen maar verder gegaan. De ergste dag qua weer in Kroatië, overal steeg het kwik tot immense hoogtes. Onze boot naar Split vertrok om 12.00 uur, dus om 10.00 uur zijn we er naartoe gereden. Denken jullie, die zijn gek, maar ze zijn nog gekker hoor. Het is maar een heel klein haventje en ze hebben maar drie korte wachtstroken. Die waren dus om 10.15 uur al vol. Schijnt, dat een aantal de auto er gisteravond al neer heeft gezet. Joost mag weten waarom, want je hebt gewoon een ticket nodig en vol is vol. We hebben de auto moeten draaien en in een lange rij stonden we langs de doorgaande weg te wachten en het was zo warm………Op de boot werkte de airco niet optimaal, dus iedereen zat daar te puffen en te wapperen, dan duurt die twee uur nog langer. Moesten dus weer door die chaosstad Split heen. Blij, dat we al vlug op de snelweg zaten. Onderweg hebben de 39 graden!!! aangetikt. Eén keer gestopt om de benen te strekken, maar dat was gewoon vreselijk. De warme föhnwind maakte het buiten gewoon onaangenaam. Langzaam maar zeker veranderde het landschap naarmate wij meer het Noorden inreden. De zee en de baaien hebben we achter ons gelaten en dat heeft plaats gemaakt voor heuvelachtige landerijen met vee. Om 18.15 uur zijn we aangekomen in House Stefanac in Selište Drežničko. Dit is een heel klein plaatsje van waaruit wij één dag een bezoek gaan brengen aan de grootste trekpleister van Kroatië, de Plitvicemeren. Wederom wel een leuke kamer met balkon en een eigen externe badkamer. Dit houdt dus in, dat we een sleutel hebben gekregen van onze eigen badkamer op de gang. In dit niet al te grote hokje bevind zich een wastafel, een douche en een toilet. Bij de wc is het wel heel erg krapjes. Heb verdorie een andere veegmethodiek moeten hanteren om het gewenste resultaat te bereiken. Vanavond een hapje gegeten bij Street Food Grill een klein zaakje op zo’n 6 kilometer bij ons vandaan. Lang leve Tripadvisor, een koopje en mjammie mjammie heerlijke burgers. Laku noć i vidimo se sljedeći put.