Dag 21+22: Halászi, Hongarije en thuis

Dag 21 en 22 (15 en 16 augustus)

Je komt in Kroatië en ook in Hongarije uiteraard hele andere verkeersborden tegen dan wij gewend zijn. Gehele vakantie zijn we alert geweest of we Winnie of Balou ook ergens zagen, maar waarschijnlijk stonden ze telkens, buikinhoudend, achter een boom, als wij voorbij kwamen. Ook wolven, vossen, wilde zwijnen hadden volgens deze borden zo maar voorbij kunnen komen, maar helaas. Waarschijnlijk ook op vakantie. Na ons laatste nachtje in Kroatië heeft Marc even laten zien, dat de appel niet ver van de boom valt. De Plantingtrek zorgde ervoor, dat hij vlak voor vertrek nog ff 3 appels uit de boom griste. Altijd handig een appeltje voor de dorst. Tevergeefs, want ze waren nog niet te vreten. Aangezien we tijd genoeg hadden en ook geen zin hadden om boodschappen te doen hebben we iets gedaan wat we eigenlijk nooit doen, ergens ontbijten. Vorig jaar in Noorwegen hadden we het zeker niet gedaan, maar nu durfden we het wel aan. In restaurant Degenija hebben we voor weinig geld een lekkere maagvuller gehad. De reis naar Hongarije is soepel verlopen. Bij de grens werden onze paspoorten op een afstand van 2 meter tweemaal gecontroleerd. Een wat nors uitziende man (wij konden ook niet helpen dat hij moest werken) vroeg waar we naartoe gingen. Snap het wel. Nederlanders met een Tsjechische auto komen uit Kroatië, willen naar Hongarije met als eindbestemming Slowakije. De Hongaarse regering moet haast wel een gat in de begroting hebben, zoveel snelheidscontroles waren er daar. Grappige is wel dat als er eentje aanstaande was, er door de tegenliggers druk werd geseind. Knipperen met de lichten en een draaiende beweging maken met de hand. Heb ik op een gegeven moment ook maar gedaan. Je moet je aanpassen toch? De paard en wagens, die op sommige wegen wel zijn toegestaan zullen daar geen last van hebben. Ons huis in Halászi was netjes, maar niet zo heel speciaal. Heel dichtbij een zijrivier van de Donau, maar ook deze niet schön und blau. In dit gebied waren we op één van de eerste dagen ook al geweest, hebben we toen de koelbox gekocht. Koken op deze laatste dag wilden we Marc niet aandoen, dus maar ergens uiteten. Ook nu is Tripadvisor ons weer behulpzaam geweest en we zijn uitgekomen bij Grande Pizzeria in Mosonmagyarovar op slechts een paar kilometer afstand. Lekker op het terras gezeten, heerlijk gegeten en de rekening was nog mooier, slechts € 20,00. Op vrijdag hoefden we nog maar 40 kilometer te rijden naar Bratislava, dus ook nu hadden we weer alle tijd. Inpakken van koffers gaat natuurlijk net ff wat sneller dan de hele tentmeuk, dus ook nu waren we snel weg. Het ontbijtje van gistermorgen smaakte naar meer en aangezien het eten van gisteren niet zo heel erg duur was hebben we ook nu ergens ontbeten. Beetje decadent, maar wel weer lekker. Vlakbij de pizzeria, maar nu Malom Cafe. De auto moest natuurlijk wel ergens geparkeerd worden, alleen de parkeermeter zag er net ff anders uit dan in Nederland. Het kostte even wat tijd, maar het is gelukt. Airport Bratislava stelt natuurlijk niet zo heel veel voor, 13 gates en dan houdt het wel op. De stewardessen in het vliegtuig spraken ze ongelooflijk slecht Engels, dat we alleen ‘Thank you’ verstonden als ze weer ergens een verhaal over hadden gehouden. Ze raffelden het ook allemaal af.  Heb ze ook bijna niets zien verkopen, dus daar zullen ze bij Ryanair niet rijk van worden. Onze piloot had er ook wel zin in, want we vlogen in no-time terug naar Nederland. In onze auto bij de Schipperstop zaten geen deuken, waren geen kilometers mee gemaakt en voor zover we weten zijn er ook geen boetes. Goed bedrijf dus. Het zit er weer op. Hoop, dat jullie er van hebben genoten. Volgend jaar maar weer. Waar vandaan? Hebben we wel wat op het oog, maar wat………. Hvala na ĉitanju en tot volgend jaar.