Eerste kerstdag in Berlijn

Frohe Weihnachten allemaal. Het ontbijt zag er vanmorgen al iets feestelijker uit en was aangevuld met gebakken spek en Dresdner brood (soort stol). Je kon merken, dat men hier gewend is om het de 24e te vieren, het was namelijk de gehele dag een stuk drukker op straat. Gisteren waren we niet toegekomen aan het museum over de muur en aangezien de Duitse Pelleboer regen had voorspeld leek het ons wel een goede zaak om hiermee de dag te beginnen. Het museum gaf een beeld van de onderdrukking en de vele vluchtpogingen, die dit tot gevolg had. In zo’n situatie wordt je natuurlijk wel heel creatief, maar het varieerde van onder de motorkap tot in een uitgeholde surfplank. Uiteraard worden daar de meest opzienbarende pogingen beschreven met uiteraard de nodige foto’s, maar we willen niet weten hoeveel er niet zijn vermeld. De uitgang van het museum is waarschijnlijk lang over nagedacht. Bij de entree  geef je de jas af om vervolgens aan het eind van de rit gewoon buiten te staan zonder. Hoe dom kun je het regelen als organisatie?  Je moest dus buitenom lopen om vervolgens bij de ingang weer naar binnen te gaan. Gelukkig was het geen -10. Bij Checkpoint Charlie was de monteur van de muntenautomaat druk bezig. Gisteren zat het apparaat vast, dus dat kwam mooi uit, effe eentje scoren. Dus niet! Wel reparatie, maar nee de munten van Checkpoint Charlie zijn aan het einde van het jaar altijd uitverkocht. Al die toeristen gooien er maar geld in en geld in, maar een briefje erop, dat de betreffende munt uitverkocht is ho maar! Waardeloos. Tussen de middag in een lunch café een broodje gegeten. Marc heeft in zijn beste Duits een kop koffie voor mij gescoord. Hij kwam aanlopen met kop ter grootte van een waskom en ik had er meteen genoeg aan voor de rest van de week. Vanuit hier zijn we de stad door gereisd naar East Side Gallery, een lang stuk originele muur. Het bijzondere hieraan is, dat meer dan 100 kunstenaars uit 21 landen deze muur hebben beschilderd. Moet eerlijk zeggen, dat ze niet allemaal Picasso zijn. Over het algemeen wel heel erg fleurig. Aan het eind van de middag zijn we naar Alexanderplatz gegaan om ons te storten in het Kerstgeweld. Nee, de Fernsehturm stond op het programma. Als financieel persoontje sprongen de eurotekens mij spontaan op het netvlies. Ongelooflijk wat wordt daar een geld verdiend. De entree was toch behoorlijk en de twee liften gingen continu (!) met 10 personen omhoog en de andere uiteraard naar beneden. Tel uit je winst. De lift ging trouwens 230 meter omhoog, dus vanaf dat punt had je wel een prachtig uitzicht over de stad met de vele Kerstmarkten, schaatsbanen en de mooie oude gebouwen. Bij restaurant Fraticelli hebben we op het buitenterras met verwarming het avondeten genuttigd. Marc een pizza, Marja varkensmedaillons en Ino zalm. Het was allemaal wel in te nemen, maar ook niet meer dan dat. Op de terugweg naar het hotel nog even over de Markt om vervolgens vermoeid onze hotelkamer weer binnen te strompelen.  Dus ik hou het kort en ik zeg Gutenacht Freunde es ist Zeit für mich zu gehen ………