Dag 11 t/m 13 zomervakantie 2014

Vrijdag 18 juli

Na ons eerste nachtje op de camping alhier hebben we eigenlijk allemaal wat anders gedaan. De een ging de rivier (enkeldiepte!!) af, de ander bleef lekker bij de tent hangen en de mannen zijn een eindje gaan lopen. De omgeving verkennen, even door het dorpje lopen en op een leukere plaats uitkomen dan we überhaupt hadden gedacht. Na een klein weggetje omhoog te zijn ingegaan kwamen we ineens bij zo´n ouderwetse dorpspomp aan. Een beeld met daaromheen een bak met water en uiteraard een kraan. Terrasje erbij en dat trok ons uiteraard aan. Zaten nog een paar Hollanders en ook wij namen daar plaats. Bleek, dat ze ons niet mocht bedienen, want Ron zat er in zijn blote bast. Hij mocht de gebreide poncho van de baby wel over zijn schouders doen en toen kozen de uitbaters voor de handel. Nou en wat voor handel. We hadden al een biertje aangewezen en ze vroeg of we deze in het groot wilden hebben. “Uiteraard” we hadden wel dorst, dus kom maar op!! Ook een tweede ronde lieten we niet aan ons voorbij gaan. Na er toch wel een tijdje te hebben gezeten (ff brood halen), ze even wat euro’s toeschuiven en weer terug naar de camping. Maar ja, de rekening bedroeg bijna 29 euro (!!) Zeer hard gelachen, zeker omdat dit een beetje rauw op het dak kwam van zuinige Ronnie. Meteen een gat in de begroting, maar eerlijk is eerlijk de biertjes waren wel lekker en stonden nog op de kaart ook. De rest van de dag hebben we maar wat bij de tent gehangen.

Zaterdag 19 juli

Vandaag wederom weer heel erg weinig gedaan. De ergernissen over de camping beginnen langzaam op te borrelen. De Wifi is nog erger dan een puinhoop en de speelkameraadjes voor Marc en Mart zijn maar mondjesmaat. Er werd nog wel wat gevoetbald met Franse en Nederlandse jongens en meisjes, al kon je het eigenlijk ook niet eens voetbal noemen. Die grote Franse jongens, wat een lomperds zeg, ongelooflijk. Ongecontroleerd rammen en dat meestal van eigen helft, dus het leek soms meer op bowlen dan voetbal. Mart kreeg het voor elkaar, overigens wel gecontroleerd, de bril van een Frans jochie doormidden te krijgen. Nog even weer zeuren op de camping. De WC’s waren ook niet echt schoon, omdat er een grote groep Franse jeugd aanwezig was. School, kerk, sport whatever, maar ze maakten er een mooie puinzooi van. Details bespaar ik jullie. Verder was er ook een behoorlijk hoog grijs dakduifgehalte met zelfs de bloempotten voor de caravan. Municipal, hè. Het was vandaag behoorlijk bewolkt en Ron, Marja en Ino besloten om campings in de buurt te gaan verkennen. Velen afgekeurd en eentje was wel leuk, maar uiteraard geen plaats. We hebben nadien in het Municipal zwembad (volgens de jongens een homobad  door de verplichte strakke zwembroek) een paar baantjes getrokken om het luie zweet er wat uit te krijgen (niet gelukt).

Zondag 20 en maandag 21 juli

Dit waren dramadagen. Een depressie streek over de camping neer en is er deze dagen ook niet meer van af geweest en daar wordt je behoorlijk depri van. Zondag vanaf een uur of 4 in de middag alleen maar regen en heel veel onweer, het hield maar niet op en kwam door de bergen ook steeds weer terug. Vlak nadat de visiteurs Jeroen, Annelies en kids weer terug naar hun camping in Crest gingen barste het los. Ronnie en Ino nog even weer op bezoek geweest bij die leuke camping, maar ook nu geen succes. Het waren daar overigens ook paraplutaferelen hoor. Bij terugkomst op de camping zagen we al, dat de voortent van de buren was geknakt, lullig! Tot onze schrik zagen we onze naasten ook ineens aan de stokken hangen van de caravanvoortent. Eerst hahaha, maar toen toch maar even geholpen. Schade viel op zich mee. De temperatuur kelderde enorm en het werd gewoon koud. We hebben zelfs nog even lekker in de tent gelegen, heerlijk in de slaapzak om warm te worden. Op een gegeven moment kwamen de geuren van kok Ronnie ons tegemoet en konden we weer genieten van zijn kookkunst. Op maandag was het weer al niet beter. Niet zoveel regen, maar zwaar bewolkt, zo nu en dan een bui en de temperatuur was veel en veel te laag. Kwam ook nog bij, dat er ineens een invasie van Franse kinderen op de camping kwam staan. Ze stonden nog net niet bij ons in de voortent, maar het moge duidelijk zijn dat het met de rust (ja we worden ouder) was gedaan. We kwamen dan ook tot de simpele conclusie, dat alle ingrediënten samen het verlaten van deze camping de enige uitvlucht zou zijn. Elders zou het weer en zeker de camping zelf absoluut beter zijn. Familie Middelkamp besloot naar Volonne te gaan en wij gingen liever ergens anders heen. Uiteraard jammer, maar we konden van tevoren ook niet zien aankomen, dat deze camping pet met peren zou zijn. Wij hebben besloten om onze oude bekenden, Carole et Roger weer op te zoeken, Domaine d’Anglas in Brissac. Weer eigenlijk altijd goed en gewoon steevast een topcamping.