Vakantie 2015 dag 19

Dag 19 maandag 10 augustus
Het leek wel of we weer moesten werken, om half 7 ging de wekker en dat na zo’n beroerde nacht. Toen we het hotel uit gingen was het droog, maar daar was ook alles mee gezegd en stilte voor de storm. De tijd op Corsica hebben we uitstekend weer gehad en het eiland heeft een goede indruk op ons achtergelaten. Voor de boodschappen betaalde je gemiddeld wat meer, aangezien de Lidl en Aldi daar blijkbaar worden geweerd. Ooit komen we er nog wel een keer terug. Om half 8 waren we bij de haven en stonden we eigenlijk ook al in de rij. Net als bij de heenreis viel het ons op, dat het schiften van de auto’s eigenlijk in een veel eerder stadium moet gebeuren. Dan voorkom je, dat er auto’s in de verkeerde rij, maar die geelhemden zoeken het maar uit. We konden vrij vlot op de boot en hebben binnen aan het raam een mooi plekje uitgezocht. Je lacht je eigen de rambam over wat voor capriolen de mensen uithalen om maar te kunnen slapen. Slaapzak in de gang, kussen op de tafel, slapen op de stoel je kon het zo gek niet opnoemen. Ja, het was natuurlijk ook nog behoorlijk vroeg. Net als velen hadden ook wij voor op de boot ontbijt geregeld en ik moet eerlijkheidshalve bekennen, dat het me niet is tegengevallen. Voor € 5,00 hadden we een broodje, een croissant, 1x koud drinken en 1x warm drinken. Niks mis mee. Er was ook helemaal niks mis met de terugreis, oke op het weer na dan. Regen, storm en onweer teisterden onze boot, maar deze trok zich daar niets van aan. Wij ook niet, want we hebben de gehele reis (4,5 uur) aan dat tafeltje gezeten. Lezen, puzzelen, blog typen en spelletjes doen tot alle accu’s leeg waren. Ook hier is mensen kijken een leuke bezigheid en dan zie je ook, dat velen met de ziel onder de arm telkens hetzelfde rondje lopen. Ze wisten echt niet meer wat ze moesten doen en lekker zwemmen zoals op de heenreis zat er door dat kloteweer ook niet in. In Italië was het weer al geen spat beter dan op het water. Stortbuien en onweer waren ons deel, zouden we dan toch iets verkeerd hebben gedaan bij Onze Lieve Heer? Vanaf de boot moesten we iets meer dan 2 uur rijden naar ons logeeradres, het landhuis van Patty in Reggio Emilia een plaatsje ongeveer 20 kilometer van Parma. De vriendelijke dame begroette ons samen met haar oude trouwe viervoeter. Ondanks het feit, dat we 2 kamers tot onze beschikking hadden, wilde Marc toch bij ons op de kamer slapen. Maar mooi allemaal hoor. Het lijkt een beetje op een verbouwde boerderij en onze zitplek is eigenlijk de gang. Oude antieke houten meubels, maar toch staat dat hier ook wel weer. Slaapkamer met een soort van koningsbed. Hoge voor- en achterkant, eentje die bij ons niet zou staan, maar hier dus wel. Net zoals bij veel dingen, je moet het eigenlijk hebben gezien om een beeld van te kunnen vormen. Jammer, dat deze dame niet zoveel woorden Engels kent. Eigenlijk net zoveel Engels als wij Italiaans, niks dus. Ze tipte ons wel over een restaurant en dat was een gouden. Giusto Spirito was de naam en toen we er de eerste keer voorbij reden, stonden er slechts een paar auto’s. Voorbij reden zullen jullie denken, ja eerst weer geprobeerd ergens een cache te vinden. De aanwijzingen, die we hadden gekregen, zorgden ervoor, dat we bij mensen voor de deur stonden. Staat er ineens een onbekende auto met boedelbak en tent op het dak uit Nederland in de straat, waarbij de drie personen naar iets lopen te zoeken bij een hek. Voelen aan het hek, trekken aan bouten en moeren, zoeken in bosjes, eigenlijk om je kapot te schamen. Eerst kwam de buurvrouw naar buiten en even later de buurman, maar zonder iets te zeggen overigens. Marja heeft hem vervolgens het een en ander laten lezen en glimlachend is hij toen weer naar binnen gegaan. De cache hebben wij overigens niet gevonden, waarschijnlijk omdat deze geript was. Helaas, dan nu maar echt naar het restaurant. Het was er al wat drukker en we hebben er toch lekker gegeten. Wij zijn niet de toppers voor het vinden van een goed restaurant, maar deze staat wel heel hoog. Alles wat daar gebeurde klopte gewoon. De entourage, de kaart, de bediening, de indeling, alles was gewoon goed geregeld. Zeer betaalbaar en goed. Marja had de normale pizza, nou dat was al een hele hap. Marc en ik dachten laten we eens gek doen, we nemen de dubbele zelfgemaakte hamburger. Oef, dat was wel heel erg veel. Er zat ook patat bij, maar daar kwamen we niet aan toe, zoveel was het, maar wel heel erg lekker. Toen we weggingen zat de zaak inmiddels stampvol en er stonden zelfs mensen te wachten in het halletje en dat op maadagavond. Dit restaurant  heeft tevens zijn eigen brouwerij en ze hadden daar een hele leuke manier om op een tafel meerdere bierdrinkers te bedienen. Er werd een glas van ongeveer een meter op de tafel gezet met daaraan een tap, zodat de mensen hun eigen biertje konden tappen. Heel erg ludiek. Rollend zijn we de auto ingedoken om even later in ons verblijf nog even te kunnen uitbuiken. Ciao e ci vediamo domani