Zomervakantie 2016 - dag 10

Vrijdag 29 juli – dag 10

Bonjour. Elke ochtend hoor ik telkens dezelfde geluiden. Snurkende mensen, hardwerkende mensen in de bouwput naast de camping en onze huisvogel, een prachtig zingende zwartkop. De laatste heeft Marc uiteraard al op de foto. Terwijl wij aan de ontbijttafel de dag aan het doornemen waren, vertelde de campingbeheerder, dat de man uit het dorp nog steeds niet was gevonden. Vandaag zou er opnieuw worden gezocht, ook door een groep vrijwilligers uit het dorp zelf. Al zouden we het nog zo graag willen, wij kunnen al helemaal niets doen. Ondanks het feit, dat gieren zeer interessant zijn vonden we het ook wel eens tijd om andere vogels of beesten op de foto te zetten. Dus hebben we onze trouwe vierbander de andere kant eens opgestuurd. In die omgeving waren we al eens geweest en toen een bijeneter vastgelegd. Het eerste gedeelte hebben we niet eens een vogel gezien, laat staan kunnen fotograferen. Wel zijn we bij een fantastisch mooi lavendelveld geweest. Je waande jezelf gewoon in een vlindertuin. Dan maar even geen vogels, deze vervanging was meer dan prima en welkom. Diverse soorten in allerlei kleuren en maten dansten daar door en boven de velden. Gecombineerd met de heerlijke geur geeft dat een prachtig aanblik. Onze weg vervolgd over slingerpaadjes en prachtige landschappen. Tussen de olijfbomen door of langs velden vol abrikozenbomen met zo nu en dan een ander toerist als tegemoetkomend verkeer. Eenmaal kwamen we een oude man op een racefiets tegen. Heb nog gevraagd of ik hem moest duwen, maar daar wilde hij niks van weten. Wellicht waande hij zich op de flanken van Mont Ventoux zo langzaam en slingerend vervolgde hij zijn pad. Arme man, dit was slechts vals plat en de echte heuvels moesten nog komen. Ondertussen waren we ook al wat vogeltjes tegengekomen. Net als de vorige keer zaten ze ook nu vooral op de elektriciteitskabels. De ortolaan en de roodborsttapuit staan op de foto en wees eens eerlijk, deze kennen we toch allemaal? We hebben gedurende de gehele route alleen maar kleine weggetjes gehad, onderweg nog een drankje gedronken in onze oude campingplaats St. Jalle en in Les Buis de Baronnies hebben we boodschappen gedaan bij de U-tile. Ben nog nooit in zo’n domme onnozele winkel geweest. De paden zijn zo smal als de ondergrondse tunnels in Vietnam en wat ga je dan doen overdag? Juist, met vrouw en macht vakken vullen. Door de gehele winkel stapels nog in te ruimen, waardoor je soms niets eens bij de artikelen kunt komen. Overal karretjes met lege dozen, overal personeel dat in de weg loopt oftewel één grote klerebende. Welk pad je ook koos telkens kreeg je te maken met tegenliggers, achterliggers of dwarsliggers. Inhalen kon niet, passeren kon niet en draaien meestal ook niet!! Toch niet te geloven, dat je haast stoplichten nodig hebt om normaal door de winkel te kunnen lopen. Hopelijk blijven de neefjes vandaag bij Marja vandaan, want haar benen zitten er al onder. Het weer is nog steeds top! Overdag bloedheet en ’s avonds koelt het lekker af en er zijn muggen, waardoor we wel eerder de tent in moeten. Bonne nuit et à demain.