Dag 20: Dinsdag 8 augustus

Joehoe, je kunt er natuurlijk altijd in lopen, maar het was vandaag ECHT weer voor een hemdje. Over de rug van Marja hebben we het niet, wij zijn het grootste gedeelte van de dag op het eiland Île d’Oléron geweest. André had al weer gelijk, alles ziet er echt anders uit als de zon schijnt. Dit eiland heeft ongeveer de grootte van Texel en wordt verbonden met het vasteland door 3 kilometer lange brug. De contouren van een oude brug zie je her en der nog in het water. Links en rechts in het glooiend landschap staan ook hier rijen vol met wijnranken en langs de kust kom je langs de vissersdorpjes met de felgekleurde oesterboten. Er zijn ook felgekleurde oesterhuisjes, de Cabanes des Créateurs. Nu omgetoverd tot souvenirshops of eetgelegenheden.

Het was laagwater, maar dan is het toch wel een raar gezicht met al die boten in de modder. Het moge duidelijk zijn, oesters spelen hier een belangrijke rol. Buiten de dorpen langs de stranden is het domein van de oesterkwekerijen. Vele oesterbedden domineren delen van het landschap en op elke hoek zit wel een tentje waar je ze kunt kopen of zelfs eten. Dat laatste heb ik ook gedaan. Marja wilde mij eerst een geheel plateau van schaaldieren toedoen. Heel erg lief natuurlijk, maar dan waren de scharen uit mijn oren gegroeid waarschijnlijk. Er kwam eerst een meisje van een jaar of 8/9 ons tafeltje schoonmaken, sopje erbij. Goed zo, ze kunnen er niet vroeg genoeg mee beginnen. Moet zeggen, zal wel aan mij liggen, maar zat weinig smaak aan die dingen.

Hier uiteraard wel de nodige campings, maar daar zullen jullie ons never nooit op tegenkomen. Ja prachtig mooi uitzicht op de zee, maar hutje mutje brrrrrr. Snap wel dat ze hier zijn, want je hebt hier mooie zandstranden, rotskusten en veel fietspaden. Als je rond rijdt zoals wij doen, dan kom je natuurlijk veel individuen tegen. De ene keer erger je je mateloos aan iemand op de fiets, meestal vanaf een zekere leeftijd en de andere keer lig je weer dubbel als je iemand ziet lopen met hond, die de eigen bagage op de rug heeft. We hebben het Luna voorgesteld en ze reageerde zoals ze wel vaker doet, tandjes bloot. Zo’n middag, waarin we wel een goed beeld van het eiland hebben gekregen, gaat dan toch wel weer heel snel voorbij.

Op de terugreis nog even vakantieherinneringen van de familie Nijboer opgehaald in Pont-l'Abbé-d'Arnoult. Dit was hun eerste Frankrijk bestemming. Camping is inmiddels opgedoekt. Morgen gaan wel al weer naar een andere plek, Rosnay in De Brenne. In dit gebied zijn we ook geweest in de meivakantie. Hopelijk kan Marc een paar mooie vogels op de plaat vastleggen. À demain!