Dag 19: Maandag 7 augustus

Het weer wordt gelukkig steeds beter, maar dat mag ook wel, we gaan al bijna weer huiswaarts. Scandinavië hebben we het ook over gehad, is nu code rood, dus ja zeg het maar.

Wij zijn vandaag weer met ons allen op pad geweest. Naar een soort van schiereiland schuin boven Bordeaux. Je kunt er naartoe via de gewone weg, maar dat moet je niet willen, want dat is via Bordeaux en kost je veel tijd. Wij hebben er voor gekozen om bij Blaye met de veerboot over te gaan naar Lamarque. Klein bootje, ticket kopen op de boot en ook maar een overtocht van 15 minuten. Kan langer, maar dat hangt van het getij af.

Je komt daar in een diversiteit aan landschappen terecht. Landbouw, dennen- en eikenbomen en uiteraard de wijnbouw, want we zitten hier ook in de Médoc. Prachtig mooi allemaal, beetje het eilandgevoel en weer het heerlijke kabaal van de cigales. Heel vaak maar één lange weg, zonder ook maar een afslag en langs de kust veel drukte. Zodra we wel een afslag namen zaten we meteen in de pottholes en konden we beter in de berm rijden.

Er waren vandaag meer mensen die dachten “het is mooi weer, we moeten er bij zijn”, het was druk in dit gebied. Zo ook in Lacanau Ocean waar we aan de boulevard hebben geluncht. Uitzicht over zee, mooie mensen kijken. Wie doet je wat? Eigenlijk zo’n badplaats waar we helemaal niet van houden. Veel surfers en die mannen lopen dan met ontbloot bovenlijf, plank onder de arm, vanaf de parking naar het strand. Het is toch de wereld van zien en gezien worden.

Zo zijn we dus slingerend tussen de vele wijnranken en Chateaus door, met diverse fotostops, langzaam aan naar het uiterste puntje gereden, naar Le Verdon-sur-Mer. Vanuit deze plek konden we weer met de boot over naar Royan. Duurde iets meer dan een half uur. Bij deze veerdienst gebeurde meer dan bij de vorige. Grotere boot, langere aanrijroute naar de boot, maar allemaal niet mega. Ondanks het feit, dat we niet precies wisten hoe laat deze boot zou gaan varen, baalden we gedurende de laatste kilometers van een auto, die voor ons reed. Met een ongelofelijke slakkengang van 40 km per uur, remmend bij iedere tegenligger (dat waren er wat), remmend bij iedere bocht (dat waren er ook wat) reden we dus naar Le Verdon-sur-Mer. Gelukkig waren we net op tijd. Auto op de boot, klep dicht en varen. Op zich netjes getimed. Het was vanaf Royan nog ongeveer 45 minuten rijden naar ons verblijf. Zo was ook deze zonnige dag al weer bijna voorbij. Heeft zich met name afgespeeld vanuit de auto, maar dat zij zo. In ieder geval met een blauwe lucht, dat is ook al wat. À demain!