Zomervakantie 2018 - Tromsø

Dinsdag 31 juli 2018
Vandaag hebben wij Mefjordvær verlaten, dus weg uit de entourage van vishengels, vispakken, vissersbootjes en de visgeur. De afstand naar onze nieuwe locatie, Tromsø, was niet eens zo heel erg ver en daar zat dan ook nog de veerboot Botnhamn – Brensholmen bij. Onderweg kwamen we, net als in de andere gebieden veel fietsers tegen. Als je dat zo ziet, best wel een geschikte manier van vakantie vieren. De man rijdt eigenlijk altijd voorop en zij komt er een eind verderop nog eens achteraan. Geen gekissebis onderweg, lekker bruin worden, goed voor conditie, maar het lijkt mij meer een individuele vakantie. Zelf weten. We gingen er in de buurt van Tromsø even goede voor zitten. De bijnaam “Parijs van het Noorden” geeft wel een bepaald verwachtingspatroon, tenminste bij ons wel. Na een tijdje rondrijden (uiteraard veel te vroeg voor inchecken) kregen we nou niet bepaald warme gevoelens bij wat we zagen. Alleen zweetdruppels van het weer. Wat op zich wel heel erg grappig is in Tromsø zijn de tunnels. Een compleet gangenstelsel met heuse rotondes en als je dan niet uitkeek dan stond je voor de slagboom van de parkeergarage. Slim volk die Noren. Staat hier in Tromsø dan iets wat op de Eifeltoren, de Notre Dame of het Louvre lijkt? De prijzen zullen het ook wel niet zijn, want die zijn overal in Noorwegen aan de pittige kant. Internet is gewillig. De bijnaam te danken aan de mode en de uitgaansmogelijkheden. Lekker, met beide hebben we niks. Ons hotel, zo’n lekkere Noorse naam, Enter Viking hotel bleek dit jaar de Tripadvisor prijs 2018 in de wacht te hebben gesleept. Als je de straat ziet waaraan het ligt, dan geef je ze geen kroon, maar de kamer was dikke prima hoor. Onze bagage hebben we via ons raam naar binnen gehesen, scheelde weer traplopen😊Met een “beetje” bijbetalen konden we onze auto parkeren in een parkeergarage verderop (hoorde bij zuster Enter Hotel). Nou, dat was een hele happening. Immens smal en ook nog eens een metalen pilaar, die eigenlijk gewoon in de weg stond. ’s Middags waren we al even in het vlakbij gelegen en toch wel gezellige centrum geweest en zelfs een lekker ijsje gescoord. Zelfs Marja kon dit uitstapje bekrukken. We moesten eigenlijk ook nog wassen, dus met een “beetje” bijbetalen mochten de wasmachine van het hotel wel gebruiken. Aardig en ja hoe dit dan te drogen? Gewoon de hele hotelkamer ombouwen tot drooghok…. Het was binnen te warm om daar te blijven zitten, dus nog iets zinvols bedacht als avondactiviteit: de Fjellheisen kabelbaan. Ook dit eigenlijk weer een belachelijke prijs, maar ja oké. Er zijn dus ook van die figuren, die de zeer steile tocht van 420 meter te voet doen. Kan uit financieel oogpunt zijn, de uitdaging, gezellig familie-uitje of iets teveel van het goede. Sommige lopen daar fluitend naar boven en anderen moeten meteen aan de zuurstof. Iedereen heeft daarboven in ieder geval wel hetzelfde doel, het prachtig mooie uitzicht over de stad. Zie je ook heel mooi dat de stad bestaat uit 2 delen, verbonden door een brug. Morgen gaan we ons naar nog hoger gelegen Alta. Til i morgen!