Dag 1 +2 Zuid-Afrika

Vrijdag 21 december 2012
Vrijdag voor dag en dauw van huis gegaan, want je weet maar nooit in Nederland. Files, slecht weer, open staande bruggen alles had mogelijk kunnen zijn, maar helemaal niks van dit alles en derhalve lagen we op de eerste de beste ochtend al 45 minuten voor op het snelste tijdschema. Nadat een medewerker van het parkingbedrijf ons naar de luchthaven had gebracht, konden we rond 11 uur de bagage inchecken. Meteen maar door naar de paspoortcontrole en zo waren we mooi op tijd bij gate 9.  Door het mistige weer om en nabij Schiphol had ons vliegtuig 35 minuten vertraging. Daar ging onze voorsprong. Bleek dat we toch met het grootste vliegtuig ter wereld gaan vliegen: de Airbus A 380- 800. Eenmaal aan boord hebben wij onze ogen uitgekeken, wat een geweldig vliegtuig. Heel wat anders dan de vliegtuigen waar Marja mee naar Kopenhagen vliegt… Er zat zelfs een heuse trap in. Iedere stoel had zijn eigen TV met films, games en muziek. En dan hebben het nog niet eens over de maaltijden. Heerlijk! Al met al een hele belevenis en dan zijn we nog niet eens in Zuid-Afrika. Na 5471 km gevlogen te hebben, landden we om 0:55 uur lokale tijd in Dubai (22:55 uur Nederlandse tijd).

Zaterdag 22 december 2012
Om 4:40 uur lokale tijd (1:40 uur Nederlandse tijd), vertrok ons vliegtuig, deze keer een Boeing 777, naar eindbestemming Johannesburg. Ook dit vliegtuig was erg groot, maar toch hadden we veel minder ruimte dan in de Airbus. We hebben een poging tot slapen gedaan, maar behalve wat hazenslaapjes is dat niet gelukt. Enigszins geradbraakt landden we na 6733 km op OR Tambo, lokale tijd 10:30 uur (9:30 uur Nederlandse tijd). Na lang in de rij gestaan te hebben voor een visum konden we onze bagage van de band halen. Bleek onze beautycase open gegaan te zijn. Alle toiletartikelen eruit gevallen. Gelukkig voor ons hadden ze deze wel verzameld en in een grote zak gedaan. Bleek ook nog dat de doucheschuim gelekt had… Alles er onder… We kwamen dus een beetje laat aan bij de Meet & Greet met de Zuid-Afrikaanse agent. Hij heeft ons van alles uitgelegd en nog wat do’s & don’ts gegeven. Wij hebben ter plaatse nog een Zuid-Afrikaanse Simkaart voor de mobiel gekocht, want dat schijnt goedkoper te zijn dan onze eigen Nederlandse. We gaan het meemaken. Nadat de Zuid-Afrikaanse agent ons geholpen heeft met de huurauto (mooie Toyota Corolla), begint Ino aan zijn eerste meters op de “verkeerde weghelft”. Dit was erg wennen, op de automatische piloot rijden was er niet meer bij, er moest zowaar worden nagedacht.  Gelukkig kon onze TomTom de weg prima vinden en hoefden we ons daar geen zorgen over te maken. Ons guesthouse in Centurion (voorstad Pretoria) bleek  aan een soort van Beverly Hills-achtige laan te liggen. Keurig nette straat met aan weerskanten mooie optrekjes al dan niet voor vakantie. Zelf hebben we een complete onderverdieping van een huis tot onze beschikking met 2 badkamers en een garage en net als alle andere huizen hermetisch afgesloten van de buitenwereld. De gemeenschappelijke tuin, inclusief zwembad, is schitterend. We hebben daar niet eens zo heel lang gezeten, maar we waanden ons in een beetje groot uitgevallen volière. Vele vogelsoorten, uiteraard door Marc op de plaat vastgelegd, kwamen ons begroeten. De topper was ongetwijfeld de Zwartkop wever, wie kent ‘m niet? Met Home Alone op de TV kunnen wij ook een beetje in Kerststemming komen. Het is een vermoeiende dag geweest en er zullen er, met al deze indrukken, nog vele volgen. Morgen staat er een etappe van 400 km naar Hazyview op het programma.