Dag 12: Maandag 1 augustus 2022

Terwijl het schone water nog steeds niet aanwezig was (gelukkig opfrissen in de camper), wisten we ook niet echt waar we het vuile water kwijt konden. Niet echt duidelijk aangegeven en dan met name het toilet. Zoals wij het begrepen kon dat gewoon boven een rooster worden uitgegoten, dus dat hebben we maar niet gedaan. Onderweg een plaats opgezocht waar we dat gratis alsnog konden doen. Ook vandaag gelukkig weer een niet al te lange reis. Wel een mooi pad voortdurend langs het water, al is dat hier in Noorwegen niet zo heel moeilijk. Bij Larsnes zijn we met de ferry overgegaan. Niet zoals we gewend zijn, iedereen erop en aan de overkant iedereen er weer af, maar je moest als je aan kwam rijden al een vak kiezen. Je kon dan kiezen uit de plaats waar je naartoe wilde. Wij moesten naar Åram en stonden vooraan, want dat was de eerste halte. Stonden ook maar 3 auto’s op de boot, een teken dat in een wat rustiger gebied zijn aangekomen. Dat rustige verdween toen we in de buurt kwamen van de befaamde gletsjers van Jostedalsbreen. Deze gletsjer heeft een oppervlakte van 1500 km2 en heeft ook een aantal aftakkingen. Wij zijn naar één van de zijarmen geweest, de Kjenndalsbreen met een oppervlakte van 19 km2. Smalle klote wegen er naartoe, waarbij we uiteraard de nodige tegenliggers hadden. Het laatste gedeelte was zelfs een bomveg, de naam zegt het al een mijnenveld met potholes. Maar een bomveg is een tolweg, dus daar moesten we voor betalen. Dat ging ook heel geautomatiseerd. Je moest een briefje met enveloppe uit een bakje halen en daar geld in doen. De gletsjer zelf was overigens wederom een mooi stukje natuur, maar voor hoe lang nog? Naast de gletsjer bevindt zich ook een waterval. Toen we er stonden te kijken was er plots een kabaal en waren we getuige van een minilawine. Heel hoog zagen we de sneeuw naar beneden komen, maar het verdween ook zo maar weer ergens. Voor het overnachten zijn we uitgekomen bij camping Helset in Loen. Prachtig gelegen aan het gletsjermeer Lovatnet met uitzicht op 2 kleine gletsjers, de Senlenskebreen en de Helsetbreen. Zo mooi en rustig het er nu allemaal uit ziet, zo is het hier niet altijd geweest. Meerdere malen in de historie hebben ze de dorpjes opnieuw op moeten bouwen, omdat mega brokstukken van de berg in het meer vielen, waardoor er tsunami’s ontstonden. Telkens alles weggevaagd en heel veel doden. Deze tragedies van 1905 en 1936 zijn de grootste rampen uit de Noorse geschiedenis.  ’s Avonds hebben we, net als veel andere gasten, een poging gedaan om een vis te vangen. Het is niemand gelukt, maar ik denk dat wij er nog het dichtstbij zaten met een tak en een steenvis. Er was één kerel bij, die het wel even aan de anderen zou laten zien. Bij zijn eerste worp vloog hij er zelf bijna achteraan. Denk, dat we dan ons hadden kunnen verschonen….. De kabouters hadden helaas de afwas nog niet gedaan. Om te janken, moest met koud water en ook nog eens aan een veel te lage hernia wasbak. Gelukkig was het droog. Hejda!! Vis es imorgon!!