Dag 8: Donderdag 28 juli 2022

Het is inderdaad een aardig fris nachtje geweest. Moest er vannacht uit om te wateren en om 02.00 uur gaf de thermometer 4 graden aan. BRRRRRR. Was ook een halve midzomernacht, want alles om me heen was goed zichtbaar en ik had mijn bril niet eens op. De “wilde” nacht zijn we goed doorgekomen, maar ja als je alles aan boord hebt, wie doet je wat? Bedden slapen uitstekend. Twee bedden zijn vast en het derde bed moeten we elke dag weer opbouwen en afbreken. Op zich niet zo heel veel werk, maar Luna is het er niet altijd mee eens. Je kunt met deze vorm van kamperen natuurlijk van alles meemaken en tegenkomen.  Een paar Belgen een eindje verderop hadden bezoek van een aantal schapen, die overal dwars doorheen liepen. Urbanus stond er beteuterd met zijn handen in zijn zakken naar te kijken en een lol dat wij hadden. Het rijden op de mooie tolweg hebben we voortgezet en de enige beesten, die we voortdurende tegenkwamen waren koeien en schapen. Totdat Marc ineens aan de rechterkant een kudde beesten zag rennen, jawel rendieren. Marc had ze van veraf al wel vast op de plaat vastgelegd, maar dichterbij is natuurlijk altijd beter. Vol gas scheurde hij daar over de weg, want hij had het voorgevoel, dat ze ergens de weg over zouden steken en dat klopte ook. De gehele kudde stak vlak voor onze Womo de weg over, prachtig. In the middle of knowhere zijn we alle drie nog even naar de wc geweest, ook weer een bijzondere ervaring. Gewoon een hokje met een gordijntje ervoor (men kan je zo zien zitten) en een houten bril. Wc papier aanwezig, maar doortrekken was niet mogelijk, dus iedereen stapelt het maar op, maar echt ranzig was het niet. Dus daar zal wel een beste chemische bende ingezeten hebben. Ook nu onderweg wederom prachtige vergezichten. Azuurblauw water, ook dit leek wel chemisch, maar dat kon ook zo maar weer overgaan in de voor ons normale kleur. Qua natuur is daar van alles mogelijk. Ik heb zelf niet in het water gestaan, maar het ziet er gewoon al ijskoud uit, dus als ik dat wel zou doen dan verschrompelt ‘ie waarschijnlijk en komt ‘ie ook niet weer tevoorschijn. Vandaag zijn we op weg naar Åndalsnes, het meest noordelijk gelegen plaatsje van onze route en dichtbij het startpunt van de Trollstigen (Trollenroute) van morgen. Als camping hebben we Trollstigen Norway uitgekozen. Je staat gewoon op het parkeerterrein, maar met alle faciliteiten aanwezig. Ook hier weer veel campers, waar Marc overigens voortdurend naar zwaait als er weer eens eentje ons tegemoet rijd. Een aantal gasten kozen er voor om gewoon tussen de bomen te hangen. Maar liefst 28 hangmaten kon je huren….  Hejda!! Vis es imorgon!!