Dag 15: Donderdag 4 augustus 2022

Wat er in gaat, moet er ook weer uit. Dit zal Luna ongetwijfeld hebben gedacht vanmorgen. Gisteren heeft ze Noors vlees gehad en dat was al een redelijk geurend goedje. Nou, vandaag heeft ze in diverse etappes haar darmen weer geleegd en meuren..... Maakt me normaal niet zo uit, maar dit was echt ranzig. Ook nog van die dunne shit, die aan haar kontharen bleef hangen. Meerdere malen haar kont schoon gemaakt, maar dat vond madam uiteraard weer geen strak plan. We waren wel meteen wakker. De dagen beginnen bijna eentonig te worden, maar ook vandaag weinig kilometers en ook nu weer een toeristische route. Onze André zong: "Alles ziet er anders uit als de zon schijnt". Kan jullie verzekeren als het regent of mistig is ook. De Aurlandsfjellet is de sneeuwweg tussen de fjorden en weer heerlijk smal en voorzien van de nodige haarspeldbochten. De weg van 48 kilometer lang bracht ons op 1300 meter hoogte en dus ook weer langs gletsjers. We hadden ook door de berg gekund via een tunnel van 24,5 kilometer (langste van de wereld), maar dan hadden we zeker niks gezien. Marc heeft een gletsjer als glijbaan gebruikt, terwijl Luna daar haar wilde haren eraf heeft gerold. Niet alle chauffeurs zijn bekwaam om daar te rijden of sommigen denken dat ze meer zijn dan een ander. Marc dreef een BMW-rijder tot wanhoop door stoïcijns te blijven staan, waardoor deze oude galbak terecht in de achteruit moest (stijgend verkeer heeft nu eenmaal voorrang). Hij heeft niet gezwaaid. De omgeving en de uitzichten zijn daar zo mooi, dat het slechte weer zo doodzonde is. Het maakt de foto's er ook niet allemaal mooier op of de fotografen krijgen het er simpelweg gewoon niet op. Wolken, die in de berg hangen, deels in de zon. Prachtig, maar krijg je het goed te zien? Overal en nergens kun je trouwens schapen tegenkomen, die graag broodje kebab willen worden. Op de meest domme en onmogelijke plekken liggen die beesten. Één van de mooiste uitkijkpunten van Noorwegen is Stegastein en dat was op onze route, yes!! Vanaf 650 meter hoogte uitzicht op het fjord, tenminste normaal gesproken. Wat zagen wij, een badkuip vol met schuim. Mist, mist en nog eens mist. Klere eind gelopen naar dat punt en dan krijg je dit. Toen we weer terug waren bij de camper moest ik ineens zo nodig plassen, dat ik dacht ik hang 'm er gewoon uit (stonden niet op normale parkeerplaats hoor). Begon het ineens te waaien en te stortregenen. Dan begint de ellende. Straal uit koers, broek nat en mijn kop nat. Klotezooi. Tijdens de afdaling reden we ineens onder dezelfde mist, heel apart. Er rijden ook van die ECO bergautootjes rond. Roekeloos volk of ze pizza's moesten bezorgen ofzo. Ons doel was Flåm, maar dat vonden we maar niks, dus zijn we doorgereden naar Gudvanger. Eerst wel even boodschappen gedaan in de Spar en daar liepen toch 2 sjappies rond. Ik begrijp, dat het buiten vies weer was, maar je gaat toch niet als een regenkanarie naar binnen. Ook nog beide hetzelfde, iets zwarts over het hoofd en een knalgele jas. Vreselijk! Om in Gudvanger te komen moesten we ook door een tunnel, al was deze "maar" 11 kilometer. De  Gudvanger camping (zeer origineel) was druk en best wel groot. Speciale camperplekken, niks mis mee. Wel stukje lopen voor wc, douche en (af) wassen. Ik moest nog beginnen met afwassen, toen er een kerel binnen kwam met een pan spaghetti. Om te spoelen, maar dan zonder vergiet. Wat een chaos. Alles in de wasbak (waar de vorige in heeft afgewassen) en hij alles met de handen en deksel weer in de pan proppen. Eet Smakelijk.  Hejda!! Vis es imorgon!!